Zaćmienie Księżyca to inaczej pełnia, której oś wydarza się w bliskim sąsiedztwie punktów przecięcia orbity Ziemi i Księżyca, czyli – w języku astrologii – Węzłów Lunarnych. Wtedy to cień Ziemi przesłania tarczę Księżyca, stąd też nie możemy rozkoszować się pełnią jego blasku. Ale w zamian otrzymujemy coś innego.
Zaćmienia wydarzają się rocznie w ramach dwóch sezonów, w trakcie których zaćmieniu ulega i Słońce, i Księżyc. Tradycyjnie uznaje się, że każdy sezon definiuje tematy, z jakimi będziemy się zmagać przez następne pół roku. Dlatego też warto uważnie śledzić to, co dzieje się wówczas w naszym życiu. Zdarzenia wyjątkowe mogą stać się zapowiedzią większego procesu, który umożliwi nam skokowy rozwój w dziedzinie życia definiowanej przez archetypy zodiakalne angażowane przez dane zjawisko. Jak może nam pomóc w tym zdaniu astrologia?
W przypadku zaćmienia Księżyca działa ta sama dynamika co w przypadku pełni, czyli dochodzi do konfrontacji tego, co świadome z tym, co instynktowne. Dodatkowo mamy tu jeszcze komponent osi węzłów lunarnych, czyli wektor czasowy. To Światło, które będzie sąsiadowało z węzłem południowym, mówi nam o tym, co przeżywamy w związku z tematami przeszłości i na odwrót. Światło w koniunkcji z węzłem północnym wskazuje na zagadnienia przyszłości. Oczywiście wziąć trzeba pod uwagę również to, jakie archetypy zodiakalne aktywowane się przez oś pełni i oś Węzłów. Warto zaznaczyć, że nie zawsze Światła i Węzły muszą być w tej samej fazie zodiakalnej. Kiedy uwzględnimy te wszystkie informacje, a także to, w jaki sposób dane zjawisko aktywuje nasz osobisty kosmogram, wówczas otrzymujemy kompletny pakiet informacji na temat tego, co niesie dla nas dane zaćmienie.
